ทุกวันคือวันเล่นอก
Everyday is Chest Day

จากการคลุกคลีให้ห้องเวท และฟิตเนสเซ็นเตอร์ มาค่อนชีวิต มีอีกสิ่งหนึ่งที่เห็นตำตาอยู่เนื่องก็คือ

แม้บางคนจะมี

• ความสม่ำเสมอ มาเล่นเวทเทรนนิ่ง แทบทุกวัน
• ฟอร์มการเล่นถูกต้อง เล่นเต็มพิกัน น้ำหนักสุดๆโดยรูปแบบการยกเวทไม่ผิดพลาด ฟอร์มดี
• พักไม่นาน และไม่คุยมากเกินไประหว่างพัก พูดคุยพอหอมปากหอมคอ

แต่สุดท้ายก็มีพลาดจนได้ กล่าวคือ มาทุกวัน เล่นฟอร์มดี พักไม่นาน แต่เล่นแต่หน้าอกแทบจะอย่างเดียว เรื่องเล่นขาไม่ต้องพูดถึง ไม่ค่อยมีใครอยากเล่นอยู่แล้ว ไม่มีเลย

ผลลัพท์ออกมาคือ บุคคลนั้น หน้าอก (Chest) จะใหญ่สวยงาม หลังแขน (Triceps) จะมีด้วย เพราะการเล่นหน้าอกเป็นกล้ามเนื้อหลัก ก็จะได้หลังแขนด้วนเสมอไป เป็นกล้ามเนื้อรอง

แต่จะไม่มีหลัง (Lats) ไม่มีหน้าแขน (Biceps) ไม่มีหัวไหล่ (Shoulders)

สรุปคือไม่มีอะไรเลยนอกจากหน้าอก

แต่ก็ให้เครดิตเขาหน่อยครับ เพราะนอกจากหน้าอกส่วนกลาง (Supine Bench Press) แล้วคนกลุ่มนี้ มักจะเล่นหน้าอกส่วนบน (Incline Bench Press) และหน้าอกส่วนล่าง (Decline Bench Press) ด้วย

เดี๋ยวเขาว่าตอนโต้ว่า เขาไม่ได้เล่นหน้าอกส่วนกลางอย่างเดียว

ฝรั่งจะเรียกนักเล่นเวทประเภทนี้ว่า "beach muscles" คือพอจะเดินโชว์หุ่นตามชายหาดได้ ที่ในสายตานักกล้ามด้วนกันนั้น บ๋อมีไก็มาก

ตอนที่ภาพยนตร์เรื่อง Bay Watch เข้ามาฉายในไทย ผมนั่งขำๆกับเรื่องนี้อยู่ เพราะอย่าว่าแต่ไทย ฝรังประเภท beach muscles ก็มี มีเยอะด้วย

หน้าอกที่ใหญ่และพัฒนาแล้ว จะดึงร่างกายส่วนบนไปข้างหน้า ทำให้หลังค่อม ถึงอกผาย ไหล่ก็ไม่ผึ่ง

เพราะฉะนั้น เมื่อให้เวลา เมื่อทุ่มเท เมื่อออกแรงเหนื่อยแล้ว ความคุ้มค่าจะเกิดขึ้นเมื่อเราเล่นกล้ามให้ครบถ้วนทุกส่วน ร่างกายแตะส่่วนก็จะพัฒนาตามกันไป ไม่มีส่วนไหนถูกทิ้งไว้ข้างหลัง

Share on

Facebook

E-Mail